یک تغییر بزرگ

گل پسر مامان ،

در طی هفته گذشته تغییر بزرگی در زندگیت ایجاد شده که البته کنار اومدن باهاش یه کم سخته . هم واسه شما و هم واسه مامان .

از دوشنبه گذشته یعنی 9 تیر 1393 شما روز گذاشتیم مهد کودک .البته قبلش یه روز با هم رفتیم و شما با محیط مهد آشنا شدی .

صبح خونه مامانی بودی ،حدود ساعت 9.30 اومدم اونجا و آماده شدی و با هم رفتیم و البته از رفتنت هم چندان ناراحت نبودی اما به محض اینکه فهمیدی تنها باید بری توی مهد شروع به گریه کردی .من تو رو گذاشتم پیش مربی مهد و اومدم بیرون و البته دلم نیومد که برم .همون بیرون مهد وایستادم و ناراحت حال تو بودم .

آخه داشتی گریه میکردی و منو صدا میزدی و به مربی میگفتی من میخوام برم پیش مامانم .

حدودا تا نیم ساعت گریه کردی ، بعدش کمی آروم شدی من هم از موبایلم زنگ زدم به مهد و حالتو پرسیدم .وقتی خیالم یه کم راحت شد رفتم واست یه کم خوراکی خریدم و یه سر رفتم خونه مامانی تا موقع برگشتنت بشه و تو این فاصله هم حسابی به جای تو گریه کردم .

فکرکنم وقتی اومدم دنبالت هنوز چشام قرمز بود . حدود یه ساعت و نیم تادو ساعت اونجا موندی و وقتی اومدم دنبالت گفتی تو کجا رفته بودی .گفتم رفتم واست خوراکی بخرم .

پرسیدی :مامان اگه تو بری من دیگه مامان از کجا پیدا کنم ؟؟؟

این بزرگترین نگرانی ات توی این چند روز مهد رفتنت بوده : ترس از دست دادن من

شاید از بد شانسی ات بود که بعدازظهر هم مجبور بودم تو ی یه مراسم  دفن شرکت کنم  و گذاشتمت خونه مامانی و البته با گریه از من جدا شدی . و باز همون نگرانی به سراغت اومده بود .چون به مامانی گفته بودی اگه مامانم جا بمونه من از کجا پیداش کنم.

تموم خواب بعدازظهرت پر از کابوس بود و هی میپریدی و گریه میکردی و تا شب همش بهونه گیری کردی و گریه کردی .

این شد که از فردا ی اون روز کار بردن شما رو به مهد به بابا سپردم چون هم من طاقت ندارم و هم تو سخت تر از من جدا میشی .تازه همینجوریش هم وقتی موقع رفتنت به مهد میشه کلی استرس میگیرم و اعصابم خرد میشه تا زنگ بزنم و از مهد حالت رو جویا بشم و خیالم راحت بشه .

بهر حال تغییر سختیه هم برای من و هم برای تو .امیدوارم زود با محیط جدید خو بگیری چون چاره ای جز اینکار ندارم