کی میدونه چی درسته؟
من یه مادرم ،با یه پسر شیطون و باهوش و البته بسیار بازیگوش .
مثل همه مادرهای دیگه دوست دارم توی تربیت و آموزش پسرم چیزی کم نگذارم . وقتی توی اینترنت چرخ میزنم چیزهایی میبینم از روشهای آموزش گلن دومان و شیچیدا و مونته سوری و... .
تراشه های الماس هم که توی همه صفحات و حتی توی تلویزیون تبلیغات داره .
مادرهای زیادی رو هم میبینم که با سعی و تلاش فراوان در پی آموزش خواندن و زبان دوم و...به کودکشان هستند .
گاهی با خودم میگم بدو داره دیر میشه - مبادا کم بذاری و فردا پشیمون بشی !!!!! شروع کن -وقتی بچه اینقدر استعداد داره تو چرا کمکش نکنی و آموزشش ندی ؟؟؟؟؟؟؟؟
بعد اما فکر میکنم :چرا کودکیهاشو ازش بگیرم . چرا به جای بازی با ماشین و توپ و یا حتی آب بازی و گل بازی، ذهنش رو درگیر حروف الفبا کنم ؟!! چرا نذارم بچگی کنه ؟و از این دنیای پاک و بی دغدغه کودکانه اش لذت ببره .
اگه آموزشش دادم و یاد گرفت و بکاربست این خواندن رو،چه تضمینی هست که چند سال دیگه که در شروع دبستان قرارگرفت و همه مطالب واسش تکراری بود ،خسته و دلزده نشه و انگیزه ای برای درس خوندن نداشته باشه .
عجب دوراهیه پیچیده ای است !!!!!!!!
موندم سر این دوراهی - واقعا چکار باید کرد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ کی میدونه ؟؟؟؟؟